Ελληνική λογοτεχνία

'Η ζωή είναι πολύ σύντομη για τα καλά βιβλία, πρέπει να διαβάζουμε μόνο εξαιρετικά βιβλία''. Τίμπορ Φίσερ (Under the frog)

Thursday, March 09, 2006

 

Δαναοί και δώρα φέροντες


Η παγκόσμια λογοτεχνική ’’σταθερά’’ υποστηρίζει ότι το 99% των πρωτοεμφανιζόμενων συγγραφέων για να αποφύγει τις κακοτοπιές ή απλά γιατί του είναι εύκολο καταναλώνεται σε έργα με έντονα αυτοβιογραφικά στοιχεία. Στην εξαίρεση του 1% συμπεριλαμβάνεται ο 33χρονος Μακεδόνας δημοσιογράφος Κωστής Γουσίδης (αν με πληροφόρησαν σωστά γιος του βετεράνου δημοσιογράφου της Θεσσαλονίκης Δημήτρη Γουσίδη) που αποφάσισε να καταπιαστεί στην πρώτη του συγγραφική προσπάθεια με τίτλο ’’Δαναοί’’ (Εκδόσεις ΚΑΚΤΟΣ)με ένα ιστορικό μυθιστόρημα από την εποχή του Χαλκού (πάνω κάτω τα χρόνια του Τρωϊκού πολέμου δηλαδή)!
Χώρος που διαδραματίζεται το έργο του είναι η Ανατολική Ευρώπη και οι επιρροές του από τα ομηρικά έπη είναι ξεκάθαρες. Τα αυτοόητα για τους ’’Δαναούς’’ του Γουσίδη τελειώνουν κάπου εδώ! Στο ογκώδες πόνημα του (581 σελίδες) ήταν υποχρεωμένος να ανατρέξει σε αμφιλεγόμενα και αμφισβητούμενα ιστορικά-μυθολογικά στοιχεία αλλά κατάφερε να ισορροπήσει με μεγάλη επιτυχία ανάμεσα στο αναγκαίο για τη συγγραφή ενός ιστορικού μυθιστορήματος και της εξίσου αναγκαίας αυθαιρεσίας. Ουσιαστικά, ο Κωστής Γουσίδης καταγίγνεται με ένα παγκόσμιο πόλεμο που αλλάζει άρδην τις συμμαχίες αλλά και τη μορφή των περιοχών που διαδραματίζεται, χωρίς αυτό να λειτουργεί σε βάρος του ανθρώπινου στοιχείου ή ακόμη και υπαρξιακών αναζητήσεων των πρωταγωνιστών του.
Για κάποιον άλλο επίδοξο συγγραφέα το όλο εγχείρημα θα μπορούσε να καταλήξει σε μια παταγώδη αποτυχία αλλά ο Γουσίδης με σπουδές αρχαίας ιστορίας χειρίζεται πολύ καλά το όλο θέμα, έστω και αν πολλές εκούσια ανακατεύει όχι πάντοτε με επιτυχημένο τρόπο μυθολογικά πρόσωπα σε ιστορικά γεγονότα και το αντίστροφο: Ο Πάρις δεν έκλεψε ποτέ -κατά τον Γουσίδη- την ωραία Ελένη, ο Αγαμέμνονας για...εσωκομματικούς λόγους έδωσε την εντολή της δολοφονίας του Αχιλλέα και η Τροία έπεσε από τους δικούς της ’’Εφιάλτες’’ και όχι από τον Δούρειο Ίππο (σύμφωνα πάντοτε με τη μυθοπλασία του Γουσίδη).
Το βιβλίο λόγω μεγέθους, έχει αρκετά σημεία που κάνει ’’κοιλιά’’ και κουράζει, απαιτεί όμως προσεκτική ανάγνωση και σε γενικές γραμμές ο Γουσίδης κερδίζει το πρώτο του στοίχημα. Για όσους διαβάζουν με ευχαρίστηση ιστορικά μυθιστορήματα συνίσταται, για όλους τους υπόλοιπους όχι...Γενικά, πάντως αυτούς τους Δαναούς δεν πρέπει να τους....φοβηθεί ο αναγνώστης για τα δώρα που κομίζουν! Κυρίως γιατί είναι γραμμένοι από ένα Έλληνα και όχι από κάποιον φιλέλληνα του εξωτερικού...
Για την προσπάθεια, την ιδέα και τον κόπο: 6 (με άριστα το
10)

Comments: Post a Comment



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?