Ελληνική λογοτεχνία

'Η ζωή είναι πολύ σύντομη για τα καλά βιβλία, πρέπει να διαβάζουμε μόνο εξαιρετικά βιβλία''. Τίμπορ Φίσερ (Under the frog)

Wednesday, February 08, 2006

 

Ξεφ(τ)υλλίζοντας....part 7

1. Μαθαίνω ότι πηγαίνουν αρκετά καλά οι εκδόσεις τσέπης του Μεταίχμιου με έργα κυρίως κλασικά και προσιτή τιμή. Το εγχείρημα είναι εξαιρετικά επικίνδυνο αφού στο χώρο των βιβλίων τσέπης (και στο περίπτερο) κυριαρχούν την τελευταία 20ετία οι εκδόσεις BELL. Για να καλυφθούν όλα τα σημεία πώλησης απαιτείται τεράστιος αριθμός αντιτύπων και αν κάτι πάει στραβά ή το σύστημα δεν λειτουργήσει ο εκδοτικός οίκος κινδυνεύει με οικονομική καταστροφή. Παρόλα αυτά οι πρώτες ενδείξεις (και τα νούμερα πωλήσεων) είναι καλά....
2. Οπως και στη Θεσσαλονίκη, ο ΙΑΝΟΣ κατόρθωσε να κερδίσει το στοίχημα του βιβλιοπωλείου-πολυχώρου στην Αθήνα αφού συνδυάζει ψάξιμο (με το μοναδικό σύστημα των συρόμενων βιβλιοθηκών), διάβασμα και καφέ! Συν τις εκδηλώσεις που γίνονται στο χώρο....
3. Στον ΙΑΝΟ χθες το πρωί ξεφύλλισα μερικά βιβλία. Δεν είμαι κριτικός για να μου τα στέλνουν δωρεάν, οπότε ως καλός και σοβαρός αγοραστής-καταναλωτής πρέπει να προσέχω τι παίρνω. Ηταν από τις σπάνιες φορές που έφυγα με άδεια χέρια από βιβλιοπωλείο αφού όσα κοίταξα και κρυφο-διάβασα με απογοήτευσαν! Δεν μου αρέσει να γράφω για βιβλία που δεν έχω ολοκληρωμένη άποψη (αυτό το κάνουν μόνο οι έγκριτοι κριτικοί που αναδημοσιεύουν δελτία τύπου των εκδοτικών οίκων) αλλά δεν μπορώ και να μην γράψω -με βάση τις προσωπικές μου προτιμήσεις- τι προτείνω ΝΑ ΜΗΝ ασχοληθούν όσοι διαβάζουν αυτό το ιστολόγιο.
α: Τη νουβέλα της Ζυράννας Ζατέλη ’’Οι μαγικές βέργες του αδελφού μου’’... Η κυρία Ζατέλη έχει ξεκαθαρίσει ότι θα εκδίδει βιβλίο κάθε επτά χρόνια! Υπό άλλες συνθήκες, θα είχα μόνο καλά λόγια να γράψω για το θάρρος της να μην μπει στη μαζική παραγωγή αλλά να γράφει προσεγμένα πονήματα. ’’Με το παράξενο όνομα Ραμάνθις Ερέβους’’. Αυτό ήταν ουσιαστικά το τελευταίο της μυθιστόρημα αν εξαιρέσουμε μια συλλογή διηγημάτων που έκοψε στη μέση την επταετία. Ο Ραμάνθις ήταν το πρώτο μέρος της τριλογίας ’’Ο θάνατος ήρθε τελευταίος’’ και λογικά μέσα στο 2006 ή αν εξαντληθεί η επταετία του χρόνου θα έρθει το δεύτερο μέρος. Η κυρία Ζατέλη εμφανίζεται ξαφνικά με μια νουβέλα εμπνευσμένη από μια έκθεση του αδελφού της! Οικογενειακή αυτοβιογραφία δεν είχε τύχει να ξαναδώ. Και διαβάζοντας ορισμένα αποσπάσματα αποφάσισα ότι ήθελα να ξοδέψω κάπου αλλού τα περίπου 13 ευρό που χρειαζόταν για την αγορά...Κρίμα, που στο όνομα της εμπορικότητας λύγισε με ένα ναρκισιστικό έργο και η Ζατέλη. Επόμενη προσπάθεια....
β: Για την σταθερά φθίνουσα πορεία του Βαγγέλη Ραπτόπουλου έχω ξαναγράψει. Ζει πια με το άγχος της μαζικής παραγωγής, βγάζει στην αγορά ένα βιβλίο ανα διετία για να είναι σίγουρος ότι θα διατηρήσει όποιο μερίδιο αγοράς του έχει απομείνει και επειδή το τελευταίο του μυθιστόρημα ’’Χάσαμε τον μπαμπά’’ έδειξε και στη λίστα πωλήσεων ότι έχει πάρει την κάτω βόλτα αποφάσισε να πάει στα...εύκολα! Και να μας κάνει μαθήματα ιστορίας της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Όπου μαθήματα εννοεί, τα συγκεντρωμένα κριτικά κείμενα του και συνεντεύξεις που δημοσιεύθηκαν την τελευταία 20ετία περίπου σε εφημερίδες και περιοδικά. Αν εξαιρέσουμε τον καθρέφτη του δεν βλέπω κάποιον άλλο ενδιαφερόμενο για μια τέτοια δουλειά που απευθύνεται στους εσωστρεφείς όμοιους του. Σχολιάζει τον κυνισμό των νεώτερων λογοτεχνών αφού κάθε είδους κατεστημένο ενοχλείται από νέες τάσεις. Κι’ όμως ο ίδιος άνθρωπος έγραψε τη Λούλα πριν από επτά -μόλις- χρόνια. Μην κάνετε τον κόπο να ασχοληθείτε με τη ’’Λίγη ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας’’, εκτός αν είσαστε στον στενό κύκλο συγγενών και φίλων του κυρίου Ραπτόπουλου. Είναι ακριβώς ότι λέει ο τίτλος με μια λέξη: Λίγη...Ελάχιστη...
γ: Αν κάτι με χάλασε στον ΙΑΝΟ ήταν μια πωλήτρια. Τη ρώτησα, κάνοντας τον ανυποψίαστο αν έχει κάτι καλό να μου προτείνει και μου είπε ενθουσιασμένη. ’’Αυτό εδώ. Το διάβασα και είναι υπέροχο’’... Τίτλος: Πάλι χώρισα! Συγγραφέας, η άγνωστή μου Κατερίνα Πλουμιδάκη...Εκδόσεις ΣΙΔΕΡΗ. Η νεαρά πρωτοεμφανιζόμενη με θητεία στην τηλεόραση και το θέατρο θα πρέπει να ευγνομωνεί την πωλήτρια του ΙΑΝΟΥ για την προτίμηση. Φυσικά και δεν κατέθεσα τον οβολό μου σε ένα βιβλίο που θα συγκινήσει 30άρες με κρίση μητρότητας, καμπανάκια αγαμίας να κτυπάνε στα αυτιά τους και πρόωρη πνευματική εμμηνόπαυση. Πόσες είναι ακριβώς αυτές; Θα φανεί από τις πωλήσεις. Η κυρία Πλουμιδάκη πάντως επειδή από το βιογραφικό της μοιάζει πολυπράγμων άτομο καλύτερα να ασχοληθεί με κάτι άλλο και να μην συνεχίσει να παιδεύει τη ογοτεχνία.... Αφήστε που οι ψυχαναλυτές με κάτι τέτοια θα γίνουν... κλέφτες για να βγάλουν μεροκάματο....
Comments:
Καλημέρα,
Νομίζω ότι το πρώτο βιβλιό της τριλογίας της Ζατέλλη, δεν είναι το Με παράξενο όνομα... αλλά το Και με το φως των λύκων..

Αξιέπαινο μπλογκ!!!!
 
Post a Comment



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?