Ελληνική λογοτεχνία

Κατ΄αρχήν, ξεκαθαρίζω για μια ακόμη φορά ότι είμαι (και θα είμαι για ειδικούς λόγους) επιφυλακτικός με τα βιβλία που αποθεώνουν οι κριτικοί, πλην λιγοστών εξαιρέσεων. Μερικές φορές υποκύπτω στον πειρασμό, ειδικά όταν πρόκειται για συγγραφέα που δεν έχω προσωπική άποψη. ’Ετσι, λοιπόν, αγόρασα το βιβλίο του Ηλία Μαγκλίνη ’’Σώμα με σώμα’’ (εκδόσεις ΠΟΛΙΣ)...
Ο κύριος Μαγκλίνης είναι το νέο darling boy των κριτικών βιβλίου και η προφανής εξήγηση είναι ότι προέρχεται από τη συντεχνία τους αφού ασχολείται με θέματα βιβλίου στην Καθημερινή, εδώ και αρκετά χρόνια. Εννέα στις δέκα φορές οι περιπτώσεις αυτών των συγγραφέων είναι υπερτιμημένες.
Διάβασα τις 210 σελίδες του βιβλίου ’’Σώμα με σώμα’’ και στο τέλος διχάστηκα και μπερδεύτηκα...Αρκούμαι λοιπόν να γράψω όσα μου άρεσαν ή δεν μου άρεσαν αφήνοντας όλους τους υπόλοιπους που θα το αγοράσουν να σχηματίσουν προσωπική άποψη...
ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ
- Η προσεκτική καλά δομημένη γραφή και το προσωπικό ύφος του πρωτοεμφανιζόμενου πεζογράφου, που εμφανώς απέφυγε την παγίδα των δημοσιογραφικών κλισέ. Πολύ καλή επιλογή ο αποσπασματικός λόγος και επιτυχημένη η εναλλαγή πρώτου και τρίτου προσώπου...
- Η εναλλαγή των χώρων και των εποχών στην εξιστόρηση. Κονγκό, Ελβετία, Κορέα, Αλβανία. Και η ποικιλία θεμάτων που πραγματεύεται μερικά από τα οποία είναι ’’δύσκολα’’ όπως οι ιατρικοί όροι ή το τηλεοπτικό σενάριο.
- Η επιλογή του θανάτου και του ανθρώπινου πόνου σαν κυρίαρχο στοιχείο του βιβλίου είναι επικίνδυνη αλλά ο συγγραφέας χειρίζεται ένα δύσκολο, στριφνό θέμα με επιτυχία.
ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ:
- Οι χαρακτήρες είναι ελάχιστα πειστικοί και δεν σκιαγραφούνται με διαφάνεια και καθαρότητα. Η ψυχολογική κατάρρευση της Γεωργίας (μιας εκ των ηρωϊδων) με βάση τα πεπραγμένα του βίου της δεν πείθουν.
- Διαβάζοντας το βιογραφικό του δημιουργείται η σιγουριά ότι ο κύριος Μαγκλίνης κατέφυγε στο σίγουρο χαρτί κάθε πρωτοεμφανιζόμενου και πολλά από τα στοιχεία του βιβλίου είναι αυτοβιογραφικά.
- Η εμμονή του σε ελάχιστα σταθερές οικογενειακές σχέσεις τις οποίες οι πρωταγωνιστές του θα μπορούσαν να έχουν διαγράψει.
- Η αίσθηση ότι το βιβλίο γράφτηκε κομματιαστά και όχι με γραμμική σειρά.
- Ακραία η αναφορά σε φαντάσματα, οι ’’γοτθικές’’ αναφορές και οι γενικότερες μεταφυσικές ανησυχίες του κυρίου Μαγκλίνη.
Συνοψίζοντας: Θα χρειαστεί να περιμένουμε τις επόμενες δουλειές του κυρίου Μαγκλίνη για να σιγουρευτούμε αν πρόκειται για ένα ταχύτατα ανερχόμενο συγγραφέα ή όπως αμερικανιστί χαρακτηρίζεται η μια και μοναδική επιτυχία καριέρας είναι απλά one hit wonder.

Για την περίσταση και με κάθε επιφύλαξη: 6 (με άριστα το
10)....